Laten we nu eerlijk zijn. Het is een triestig verhaal. Ikzelf vind het heel triestig, en de sensatiemedia ongetwijfeld ook. Laten we eerlijk zijn. We zijn gechoqueerd.
Noa, een blonde studente, wou de bus nemen. Maar ze was iets te laat. Op zich, een heel normaal incident. Maar wat vreemd was, was het verhaal van een man die haar trapt. De studente schreef er in haar blog over. Het blogartikel werd onthaald als de getuigenis van het jaar. Ja, onrecht is niet eerlijk. Daar zou ik ook van huilen. Maar.. en deze "maar" is geen kanteling in mijn intrede, "maar" het is een recapitulatie.
Zijn we echt boos omdat we tegen onrecht zijn? Ja zeker, het is zo.
Onze lieve Noa, zegt zelf dat het niet om allochtonen gaat. Ik stel vast dat jij, die het goede van de mens monopoliseert, de hele dag naar de spiegel aan het kijken en vloeken was.
Herken jij je zich niet in het beeld? OK, noem het dan een moslim. Want jij bent een leeuw. Als je een leeuw op een gele vlag ziet, dan herken jij je wel. Daar ben jij. Hoog in het vaandel.
Laten we nu eerlijk zijn. Het had ook een allochtoon kunnen zijn. Wie weet, misschien was het zelfs een allochtoon. Wat dan? Je glimmende toetsenbord nemen dan en al je taalkundige arsenaal oproepen om een virtueel slag tot stand te brengen? Raadpleeg je al dagboeken, je vooroordelen en ongenoegen over het "moslimsras" om tot een waterdichte beschrijving van de hedendaagse Vlaamse realiteit in het licht van de invasie der gekleurde mannen?
Ik ga nog even recapituleren. Geachte valse Messias, Het is triestig om je Oernationalistische charme uit te drukken in een afrekeningsfactuur tegen de mensen die je al buitenaards bestempelt in de Antwerpse aarde.
Was je ook zo verontwaardigd toen een Vlaming een reëel wapen onder zijn armen nam en naar de "djihad" trok tegen de bruine mensen. Was jij ook verontwaardigd dat een partij die veroordeeld is voor racisme de grootste was in Antwerpen. Zou u ook verontwaardigd zijn als een buschauffeur doorrijdt omdat er een gesluierde vrouw aan de halte aan het wachten was? Bent u ook verontwaardigd als "de patron" liever geen allochtonen tussen zijn werknemers ziet omdat de klanten zogezegd het vragen?
Natuurlijk ben jij verontwaardigd. Maar dat is allemaal relatief. Je kan het relativeren tot het niets wordt, en dan schrijf je verder over je frustraties met de moslims. Daar accepteer je geen compromissen in, en neem je geen blad voor de mond. Jij verdoezelt niet, jij relativeert niet, jij benoemt de feiten en beschrijft de harde realiteiten.
Om eerlijk te zijn, ben ik niet gechoqueerd. Ik ben gewoon verder teleurgesteld. Je houding is niet ridderlijk. Jij bent gewoon ordinair. Je maakt van je onderbuikgevoelens een afgod. Je afgod is eerlijk gezegd selectief en primitief.
Maar ik ga het je toch bondig uitleggen. Die gekleurde mensen zijn niet heilig, velen zien zichzelf in de miserie zinken. Ze starten niet bij dezelfde start, en benutten niet al die kansen die stapjes verder liggen. Ze kunnen dwalen en marginaliseren. Toch zien ze het niet heroïsch dat mannen meisjes slaan of zelfs iemand kwaad doen. Dat kan gebeuren, maar daarmee gaan ze niet pochen.
Die mensen pochen als jij als de slimste mens eens Marokkaan is, als het topvoetballer is, als het een beruchte politicus wordt of de wereldtitel verovert van een sport en als ze een deftig bestaan kunnen leiden.
Noa is een meisje dat een artikel schreef en veel begrip kreeg. Dat is eerlijk gezegd nobel en ideaal. Maar feitelijk was het voor het wazig-grijze legioen een gelegenheid om verdachte standpunten onder het licht te gooien. Want de echte mens is een menselijke met alle mensen.
Tot slot: als het een allochtoon was, dan bied ik haar (Noa) mijn onvoorwaardelijke excuses namens de allochtone gemeenschap, en omdat ik een allochtoon ben, erken jij dat de hele allochtone gemeenschap zich verontschuldigt. Dan heeft het "mensen over één kam scheren" tenminste ook een positieve bladzijde in het boek van de vooroordelen.
Reacties: