Deze blog is in aanbouw... Bedankt voor uw bezoek.

Integratie als vaag begrip

Het klinkt misschien irritant. Maar integratie is een vaag begrip. Iedereen vult het met zijn eigen opvattingen. Mocht je al die stromen tevreden willen stellen dan eindig je als de Marokkanenkraai (uitleg hieronder).

Het wordt uitdagend als je een uniformkledij moet bedenken van het integratierecept. In gehaaste haast, zou men integratie definiëren als "taal leren" en "werkwillig zijn". En hoera! tijd om te feesten. Jaja. Ik feest ook mee als er gratis drank te schenken is. Of ben ik een schaamteloze profiteur.

Integreren rekeningoudend met al de ingrediënten van de samenleving leidt bij wonder tot "het wezen van je eigen zijn". Er is geen bepaalde kleur dat alle aandelen in handen heeft, en dus het patent van het unieke uniform kan claimen. Zich overgeven aan de kleurrijkheid en diversiteit strookt meer met de realiteit.

De Nederlandse taal leren is geen problematiek, maar wordt vaak geproblematiseerd. Want elke jonge nieuwkomer zal ongewild de taal leren. En job hebben is geen luxe. Daar streeft iedereen naartoe. Wie ze beschuldigt van profiteren, moet maar zelf gaan proeven van die miserabele luxe. De facto jure, is dat deze nieuwe Vlamingen niet zelden geweerd worden uit de arbeidsmakt. Een nieuwe bestuurder van het CGKR pleitte openlijk voor "vrijheid om te discrimineren als fundamenteel recht". Wat er allemaal achter de schermen gebeurt, laten we in het midden. We gaan nu tegenwoordig de imagoverlagende ondernemers tactisch belasten om hun versie van integratie up te graden.

Om onze Marokkanenkraai (p.72) samen te vatten:
De kraai wou als een duif lopen. Hij deed zijn best en probeerde het lang genoeg. Maar zijn accent verraadde hem dat hij geen duif was, en werd uitgelachen; het uitgelach beu, wilde hij als kraai terug lopen. Helaas, dat had hij ook verleerd. Nu kan hij noch als duif nog als kraai lopen. (dit was het).
Dit verhaal mag zich nadrukkelijk manifesteren in het voorbeeld van Amerika. Waar de taalgrens verdwenen is, maar de sociale scheidingslijn bruisend van leven is. Integreren is dus een wederzijds proces. Anders loopt het mank.

Reacties:

| Copyright © 2013 De MaSp